ยามลูกเกิด..........แม่เจ็บเจียนตาย
ยามลูกเป็นไข้......แม่ให้การศึกษา
ยามลูกไม่สบาย...แม่ก็ให้ทานยา
ยามลูกหรรษา.....แม่ก็ชื่นใจ

ถ้าลูกประพฤติดี ลูกก็จะพบกับคนประพฤติดี
ถ้าลูกประพฤติชั่ว ลูกก็จะพบกับคนประพฤติชั่ว
ขอให้ลูกเลือกคบให้ถูกต้อง..

ลูกควรจะยอมผิดใจกับ คนสุภาพชน
แต่อย่าผิดใจกับคนพาล จะเดือดร้อน

ถ้าลูกอยากให้ผู้อื่นรัก
ลูกต้องทำตัวให้น่ารัก
เมื่อลูกทำตัวให้น่ารักแล้ว
เมื่อนั้นลูกก็จักได้รับความรักตอบ
และจงจำไว้
"ความดีไม่มีขาย ใครอยากได้ก็ทำเอาเอง"

ลูกจงทักทายผู้อื่นด้วยรอยยิ้ม
ลูกจงสังเกต เมื่อไม่มีคำถาม ก็ไม่มีคำโกหก
เมื่อลูกไม่พูด ลูกก็ไม่กล่าวคำเท็จ

ความพากเพียรในการเรียน
ความสนใจฝักใฝ่ในวิชาเรียน
ความทดสอบอยู่เสมอในการเรียน
"ลูกต้องปฏิบัติอยู่เสมอ การเรียนก็จักบรรลุผลสำเร็จ"

ความรักของคน...เป็นที่มาแห่งความสุข
ความเกลียด...เป็นที่มาแห่งความทุกข์
การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์...ทำให้ใจเป็นสุข
ความสงสารและเมตตา.....นำพาให้พ้นทุกข์?

เพื่อน...เปรียบเหมือนมีดดาบ ๒ คม  คือ
เป็นดาบที่มีคมทั้งสองด้าน
ถ้าได้เพื่อนดี ก็จะทำให้เราเจริญ
ถ้าเพื่อนไม่ดี ก็จะทำให้เราเสื่อม
ถ้าลูกรักและเมตตาผู้อื่นในวันนี้
ลูกก็จักได้รับความรักและเมตตาในวันข้างหน้า

พูดจริงไปนรก...โกหกไปสวรรค์...
ขอให้ลูกพิจารณาให้ดีว่า บางสิ่งพูดความจริงแล้ว
ทำให้ใครเดือดร้อน ทั้งเราและเขา จักตกนรก แต่
ถ้าเราโกหกเพื่อให้ผู้อื่นดีกัน รักกัน ไม่โกรธกัน
ทั้งเราและเขา รวมทั้งผู้อื่นจักได้ขึ้นสวรรค์ คือ
เป็นสุขและไม่ทุกข์ใจ...ลูกจงจำไว้
เป็นสุขและไม่ทุกข์ใจ...ลูกจงจำไว้

ถ้าลูกต้องการให้เป็นที่รักของทุกคน
ลูกจะต้อง...
มีความโอบอ้อมอารี
มีวจีที่ไพเราะ
ต้องสงเคราะห์ผู้อื่น
และวางตนให้เหมาะสม

ลูกรัก.....
ถ้าลูกอยากเป็นคนที่มีความสุขใจ
ลูกต้อง...
มองแต่ส่วนดีของผู้อื่น
...และมองส่วนเสียของเราว่ามีบ้างหรือไม่
ถ้าลูกมองเห็นส่วนเสียของเราแล้ว
ก็ให้ลูกรีบปรับปรุงแก้ไข

อยู่คนเดียวขอให้ลูกระวังความคิด
อยู่กับญาติมิตรขอให้ระวังคำพูด

ลูกจะอยู่ในโลกนี้ได้อย่างมีความสุขด้วย...

เมตตา.....ให้ความรักและปรารถนาดีต่อเพื่อน
กรุณา......ช่วยเหลือเพื่อน ไม่หวังสิ่งตอบแทน
อุเบกขา...คืออยู่เฉยๆ เมื่อจะเกิดการทะเลาะ หรือทำลายกันและกัน
เราอย่าเข้าไปยุ่งหรือยุยงให้ทะเลาะกัน

ลูกต้องพยายามเตือนตนเองอยู่ตลอดเวลาว่าเวลานี้เป็นเวลาอะไร
เวลากิน ลูกต้องกิน เพราะเป็นหน้าที่
เวลานอน ลูกต้องนอน เพราะเป็นหน้าที่
เวลาเล่น ลูกก็ควรเล่น เพราะเป็นหน้าที่
เวลาเรียน ลูกต้องเรียน เพราะเป็นหน้าที่

เมื่อลูกเป็นนักเรียนต้องทำหน้าที่ของนักเรียน
เมื่อลูกเป็นลูกของพ่อแม่
ควรทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
เมื่อทำหน้าที่ผิดพลาดก็ไม่ต้องเสียใจจนเกินไป
เพียงแต่ว่า
เมื่อทำหน้าที่ผิดพลาดแล้วก็อย่าทำอีก
ตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีที่สุด