ขยันจนฉลาด

ชีวิตของผมจึงขออุทิศให้นาย ให้องค์กร
มีคนอิจฉาผมมากมาย หมั่นใส้ ถึงรังเกียจก็มี

ที่ผมเป็นคนขยันเกินหน้าเกินตาพวกเขา
ผู้จัดการบางคนก็หาทางบีบผมออก
แต่คนที่เบรกพวกมารร้ายไว้ ก็คือ เจ้านายของผม

1.เจ้านายรู้ดีว่าผมเป็นใครมาจากไหน
2.เจ้านายคิดว่า ยังไงก็ค่าแรงผมถูกๆ
3.ผมมีความซื่อสัตย์เยี่ยงสุนัขรับใช้นาย ตรงไปตรงมา
4.ผมมีความขยัน อดทน บุกน้ำลุยไฟได้หมด ขอให้เจ้านายสั่ง
5.ผมไม่เคยเรียกร้องขอค่าแรง…แม้จะทำงานหนัก ต่างจากพวกคนฉลาดทั้งหลาย ทำนิดหน่อยก็เรียกร้อง
6.เจ้านายสงสาร และรักผมเหมือนน้อง ลูกหลาน

ผมบอกตัวเองเสมอครับว่า “เป็นลูกจ้างไม่มีวันรวย”
ผมมีความฝันของผม
ผมขอลาออกตามหาฝันของผม
ด้วยจิตคารวะต่อเจ้านายและองค์กรที่ผมรักเยี่ยงชีวิต

รักเพียงไหน ก็ต้องตัดใจ…เพื่อสร้างครอบครัวใหม่
ชีวิตใหม่ อนาคตใหม่

คนเราต้องเติบโตและก้าวต่อไป
ในวิถีของตัวเอง ในความฝันของตัวเอง
หากแม้นชีวิตจะเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม
นั่นคือ ชะตากรรมที่เราเลือก เราก็ต้องกล้ารับมัน
และไม่เสียใจ

บัดนี้ วันนี้ ครบ 5 ปี ที่ผมลาออกมาสร้างรอยเท้าของตัวเอง
ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปเยอะ อิสระ และเสรีภาพราคาแพงมาก
แพงมากๆ ผมได้ลิ้มรสนั้น ตามที่ฝันอย่างอิ่มเอมใจ

เงินแสน เงินล้าน มันอยู่ที่ความขยันอดทน
และอยู่ที่การคิดไว ทำไว ตัดสินใจไว
รวมทั้งความรู้ ความเก่งที่ติดตัวมาตั้งแต่วัน
ที่เราเป็นลูกจ้างครับ