งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม
การเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งยิ่งใหญ่ เพื่อเป้าหมายที่ใหญ่ขึ้นของชีวิต ต้องเด็ดขาด
การก้าวข้ามไปสู่เป้าหมายที่ใหญ่ขึ้นนั้น
เป็นความท้าทายบนความเสี่ยงสูงสุด
ณ ปัจจุบัน
ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นั้นยังไม่บรรลุเป้าหมายสูงสุด
การหยุดอยู่กับที่แล้วปล่อยให้เวลาผ่านไปดังสายน้ำ
ความเจ็บปวดในอนาคต
จะต้องมาเยือนเราแน่นอน
ณ วินาทีนั้นคงทำได้แค่ปลอบประโลมตัวเอง
หรือไม่ก็ได้แค่เสียใจในสิ่งที่ตัวเองไม่ลงมือทำมัน
ผมแนะนำให้รวบรวมความกล้าทั้งหมดของชีวิต
การเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งยิ่งใหญ่นั้น
เปรียบเหมือนการเปลี่ยนภพภูมิในโลกมนุษย์
มันมีค่าความกลัวเท่ากับคนที่กำลังจะฆ่าตัวตาย
ทว่า การเปลี่ยนแปลงของเรานั้น
เพื่อเปลี่ยนโลกไปสู่ความยิ่งใหญ่หรือสิ่งที่ดีกว่า
คนรุ่นก่อนอาจไม่ได้สอนไว้ว่า
ห้วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงนั้น
มันยากเย็นเกินกว่า
จะปล่อยให้เวลาฆ่าเราตายอย่างช้าๆสะดีกว่า
ให้เปลี่ยนแปลงแบบพลิกฝ่ามือ
การลาออกจากงานของผม
ใช้เวลาคิดวางแผน หรือทำใจเกือบสองปี
คิด…แต่ไม่กล้าตัดสินใจลาออกในทันที
เป็นอย่างนี้อยู่นานมาก
เพราะคิดว่าตัวเอง ไม่มีความพร้อม ไม่มีเงินเก็บ
ไม่มีญาติพี่น้อง ไม่มีใครเลยที่พอจะให้พึ่งพิงได้
ในยามที่เราลำบาก
มันกลัวมากกกกกกกที่สุดในโลกกลัวต่อมา
คือเสียดายการงานที่เราเคยชินและคลุกคลี
โดยฝังความเชื่อให้ตัวเองว่า
“เราคือผู้เชี่ยวชาญที่สุด
รู้ลึกรู้จริงในธุรกิจในงานมากที่สุด”
ให้ไปทำอย่างอื่น งานอื่น คงยากมากกกกก
เพราะเราอยู่กับงานนี้มา 5-6 ปี
มันทรมานนะครับ
ในที่สุดผมก็สร้างเรื่องขึ้นมาโดยเจตนา
และไม่กลัวการลาออกอีกแล้ว
ไปแหย่เพื่อร่วมงานที่เขาอิจฉาเราที่สุดนั้นแหละ
และใกล้ชิดกับเจ้านาย
โดยเล่าเรื่องราวอนาคตของตัวเองให้เขาฟัง
ว่าจะทำอะไรอย่างไร และทำไปแล้ว คือเว็บไซต์ ชื่อนี้ไง ขายดีมากๆ
สุดท้ายไม่พ้นวันครับ ถูกเรียกไปสอบสวน
ห้วงเวลานั้นคือ ผมไม่ปล่อยโอกาสอีกเลย
แม้จะทำให้มีน้ำตา “ผมขอลาออก”
บทความโดย ทัต ณ ฝั่งโขง
