มองโลก แบบ สุทัศน์
ปลายทางแห่งความจริง ของความฝัน
พ.ย.
มองโลกแบบสุทัศน์ตอนที่ 15
ปลายทางแห่งความจริง ของความฝัน
————————–
คนที่มีความฝัน ไม่มีฝันอับจน
ฝันเล็กฝันใหญ่ ขอให้มีความฝัน
ความฝันเปรียบเสมือนแผนพัฒน
อาจจะมีระยะเวลา 3 ปี 5 ปี 10 ปี หรือ 20 ปี
จึงจะบรรลุตามแผนอย่างเสร็จ
โลกขอนักฝันนั้นสวยงามตลอดเ
แม้ในยามมีความทุกข์ในใจอัน
นักฝัน นักล่าฝัน และ นักเพ้อฝันลุ่มๆดอนๆต่างกัน
นักล่าฝันผู้ยิ่งใหญ่นั้น
นอกจากปฏิบัติการตามฝันแล้ว
พวกเขามีความศรัทธาต่อฝันอย
พวกเขามีความเสียสละต่อฝันอ
พวกเขาพร้อมที่จะพลีชีพเพื่
หวังเพียงสร้างฝันให้เป็นจร
โดยที่ไม่มีตัวช่วย ไม่มีเงินทองอัดฉีด
มีเพียงพลังแห่งความฝันเท่า
ที่ทำให้เขายอม….เสียสละค
นักฝันผู้ยิ่งใหญ่…ไม่มีบ
นักฝันผู้ยิ่งใหญ่ เต็มเปี่ยมไปด้วยความเสียสล
เพื่อความสำเร็จของตัวเอง ของผู้อื่่น และของผืนแผ่นโลก
จิตใจของนักฝันนั้น หาญกล้าเยี่ยงนักรบบ้าเลือด
หาญกล้าเยี่ยงวีรบูรุษในสงค
กลับมามองที่ตัวเรา
ความฝัน หรือแผนการที่เราสร้างไว้ สำเร็จไปกี่แผนแล้ว
เช่น เราเรียนจบชั้นประถม, จบชั้น ม.ปลาย, จบมหาลัย
นี้คือ ความสำเร็จชั้นตรี ซึ่งคนทั่วไปทำได้ไม่ยากนัก
ขณะเดียวกันก็มีอีกจำนวนมาก
ทำงาน…สามารถเก้บเงินสร้า
ไม่ได้หลงไหลไปกับสิ่งที่ไร
มีรถ (รถมันมีง่ายกว่าบ้าน) เอารถก่อน
แม้จะติดไฟแนนซ์ ก็มีปัญญาส่งก็แล้วกัน
ในโลกของการทำงานนั้น
เป็นช่วงชีวิตซึ่งคล้ายๆกับ
สำหรับชีวิตบางคนนะ เพราะต้องต่อสู้กับตัวเอง กับงาน
กับคน แบบชีวิตเหนื่อยโคตร มันเหมือนกับการเล่นเกมส์
ชิงไหวชิงพริบพอๆกับ ชีวิตนักการเมืองเลยที่เดีย
หากพลาดพลั้งนั้นหมายถึงโดน
ฉะนั้น ในโลกของการทำงานจึงไม่มี มิตรแท้และศัตรูถาวร
ผมเคยมีคำสั่งจากเบื้อบนว่า
นายคนนี้ทำงานไม่ได้ตามมาตร
วิธีที่ถนัดก็คือ ย้าย…จากแผนกที่เขาถนัด ให้ไปทำแผนกที่เขาไม่ถนัด
“เดี๋ยวมันก็อยู่ไม่ได้ ถ้าอึดพอก็แสดงว่า เกมส์นี้มันชนะ”
คือๆ เราไม่จัดการ ก็มีคนจัดการเรา
เพื่อความอยู่รอด ก็ต้องแสดงบทโหด
พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า
“กูขอโทษ ที่ต้องทำเพราะกูก็ไม่มีที่
นี้คือ บางช่วงชีวิตการทำงานครับ
สำเร็จบ้างล้มเหลวบ้างช่างม
ที่สำคัญเราต้องไม่ละทิ้งคว
มีเครื่องปริ้นเตอร์เล็กๆไว
กำไรน้อยช่างมัน
ขอให้มันเป็นอนาจักรที่เราป
ผมว่า นี้คือ ปลายทางแห่งความจริง ของความฝัน
ที่เราสั่งสมมาตลอดทุกลมหาย
