มองโลกแบบสุทัศน์ ตอนที่ 9 นักล่าปริญญาชีวิต

นักล่า,ปริญญาชีวิต,ความจน,ความร่ำรวย,ปริญญาตรี
ชาติเสือต้องไว้ลาย
หิวกระหายความสำเร็จตลอดเวล

นักล่า…
ต้องกล้าแกร่งดังหินผา
นักล่า…ไม่ใช่ผู้ถูกโชคชะตาชีวิตไล่ล่า

นักล่าความร่ำรวย
ไม่ใช่ให้ความจนไล่ล่า

ผมเข้าเรียนปริญญาตรีที่ ม.กรุงเทพธนบุรี
ใช้วุฒิ ปวส. คือเรียน ป.ตรีอีก 2 ปี ก็จบปริญญาตรี

ทำงานไปด้วย วันอาทิตย์ออกล่าความรู้
อย่าถามว่า ผมเอาเวลาไหนไปพักผ่อน
เพราะเวลาทำงาน เวลาเรียนคือเวลาพักผ่อนของผม

“เวลานอนยังมีอีกมากในหลุมฝังศพ”

นี้คือคติของผม

สาขาที่เรียน คือ คณะบริหารธุรกิจ สาขาการตลาด
ตรงกับตำแหน่งงานที่ผมทำ คือ ฝ่ายการตลาด
ทุกอย่างคือ ผมเป็นคนกำหนด ไม่ใช่เลือกมั่ว
โตแล้วต้องคิดเป็น มีไม่กี่คนหรอกครับ
ที่ทะลึ่งเรียนอีกสาขา แต่ไปทำงานอีกสาขา

แล้วจะเป็นผู้เชี่ยวชาญได้อย่างไร จะไปเรียนทำไม
ไม่เข้าใจ

ผมสนุกกับการทำงาน
เรียนก็สนุก เพราะเรากระหายการทำงาน
และการเรียนรู้ ไม่มีใครจ้างผมมาเรียน

ผมทำงานขณะนั้น(2552)เงินเดือนประมาณ 8,500-

อีกนั่นแหละครับ แอบกรอกเอกสารกู้ กยศ. ตามเพื่อนๆคนไทยก็ไม่ผ่าน..
ประกอบกับช่วงนั้น คุณพ่อผมไม่สบายหนัก
และ 3 เดือนต่อมาคุณพ่อก็จากผมไปชั่วนิรันดร์
การสูญเสียพ่อ คือการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่และเจ็บปวดที่สุด
เศร้าที่สุดของชีวิต เสียใจที่ลูกยังทำความฝันของพ่อไม่ประสบความสำเร็จ
เสียใจที่พ่อไม่รอดูความสำเร็จของลูก

ผมไปเรียนหลังจากกลับจากลาว และตั้งใจจะไปลาออกไม่เรียนแล้ว
เพื่อน ๆ และ คนที่ผมรัก (ในห้องเดียวกัน)
ไม่ให้ผมลาออก เรียนมากลางเทอมแล้ว
ปลอบใจผมสารพัด

“ผมไม่มีปัญญาจ่ายค่าเทอม”

ผมบอกกับเพื่อน ๆ

“สุทัศน์เรียนไปก่อน ผ่อนผันไปก่อนสิ”

เพื่อน ๆ พี่ ๆ ช่วยให้กำลังใจผมตลอดเวลา

รวมทั้งความเมตตาจากครูบาอาจารย์ที่ให้โอกาส
ให้ความเอ็นดู เป็นมหาวิทยาลัยเดียวในโลก (สำหรับผม)
ที่ให้โอกาสชีวิตเด็กต่างด้าว พลัดถิ่นมาจากดินแดนอันไกลโพ้น
————————–————————–—-
ท่าน ดร.ชาญชัย ชัยรุ่งเรือง ประธาน ม.กรุงเทพธนบุรี
อดีตรัฐมนตรี กระทรวงอุตสาหกรรม รัฐบาลอภิสิทธิ์ 1
เป็นผู้ใหญ่ใจดี เป็นกันเอง จากเด็กบ้านนอกมหาสารคาม

ท่านสอนพวกผมในงานสัมมนาของมหาลัยว่า

“หนุ่มสาวทั้งหลาย ต้องไม่เหนื่อย ไม่ท้อ ไม่มีคำว่ายอมแพ้
ต้องเหนื่อยไม่เป็น ต้องท้อไม่เป็น”

พร้อม ผศ.ดร. บังอร เบ็ญจาธิกุล อธิการบดีฯ ก็น่ารัก
————————–————————–—-
สุดท้ายผมก็ตัดสินใจเรียนและลุยต่อ
ผ่านทุกวิชา เกรดเฉลี่ยประมาณ 2.9
ผมเรียนจบ ไม่ได้จ่ายค่าเทอมแม้แต่บาทเดียว
ผมให้บัญชีมหาลัย สรุปยอดค่าใช้จ่ายทั้งหมด 99,5735 บาท

” โอ้…พระเจ้า เกือบแสน “

นี้คือฉากละครชีวิตนักล่า ใบปริญญาชีวิต วันรับปริญญา
ได้เป็นเพียงช่างภาพให้เธอผู้ช่วยยื้อชีวิตการศึกษาของผม
ถ้าไม่มีเธอ…ช่วยดึงผมไว้ อาจจบชีวิตนักล่าฝันการศึกษาอยู่ตรงนั้น

วันรับปริญญา…ก็แค่น้ำตาคลอ เจ็บปวดกับความจน
ถ้าความจนเป็นตัวตนผมจะต่อยให้น่วมไปทั้งตัวเลย
ผมจึงทำและสู้ชีวิตทุกวิถีทางเพื่อหลุดพ้นจากความจน

ผมต้องตั้งตัวได้ ผมต้องก้าวต่อไป ผมต้องประสบความสำเร็จ
แล้วผมจะไปไถ่เอาใบปริญญาชีวิตผมคืน

แต่วันนี้ผมได้ใบปริญญาชีวิตแล้ว
ชื่อว่า “บูชาสังฆภัณฑ์ ออนไลน์”
http://www.buchasangkapan.com/

 

Facebook Comments Box